03 June 2009
Demokrasi juga maqasid syariah?
Oleh SITI AINIZA KAMSARI
Utusan Malaysia Online.
APABILA salah seorang pendengar bertanya apa makna demokrasi, Dr. Murat Cizakca tanpa ragu menjawab: "Mudah sahaja, demokrasi bermakna peluang untuk rakyat menjatuhkan pemimpin mereka (tanpa pertumpahan darah)," katanya.
Jawapan Pengarah Penyelidikan Pusat Pendidikan Kewangan Islam Antarabangsa (INCEIF) itu menyebabkan seluruh hadirin di forum awam anjuran Institut Antarabangsa Pengajian Islam Lanjutan Malaysia, Petaling Jaya, Selangor baru-baru ini, tersenyum dan tidak kurang tergelak besar.
Beliau menghabiskan hampir dua jam untuk menyampaikan syarahan bertajuk 'Demokrasi, Pembangunan Ekonomi dan Maqasid al-Syariah'. Kupasannya cukup menarik dan begitu mengajak kita supaya berfikir dan mengambil pelbagai pengajaran daripadanya.
Dr. Murat mempunyai kewibawaan yang cukup tinggi sebagai bukan sahaja pakar atau ahli akademik terkemuka dunia tetapi beliau juga dianggap pemikir besar dan mujtahid Islam. Ini apabila beliau mampu menunjukkan jalan keluar dalam apa juga kemelut terutama dalam bidang ekonomi dan kewangan Islam.
Beliau bukan sahaja tokoh memperkenalkan wang tunai yang juga boleh digunakan untuk tujuan wakaf (wakaf tunai) tetapi tidak kurang juga kini dalam bidang politik itu sendiri.
Dalam forum kali ini, beliau mencadangkan elemen sistem politik dan pentadbiran, demokrasi dan pembangunan ekonomi menjadi satu komponen baru dalam maqasid syariah.
Maqasid syariah bermaksud matlamat-matlamat syariat dan rahsia-rahsia (asrar) yang ditentukan oleh Allah untuk setiap hukum.
Ilmu maqasid pula merupakan ilmu yang mengkaji tentang asas-asas yang menjadi sasaran syarak melalui penetapan hukum yang terdapat dalam al-Quran dan Sunnah.
Lalu seperti yang disepakati oleh Imam Syartibi dan Al Ghazali, matlamat-matlamat syariat untuk mestilah untuk lima komponen maqasid yang berikut iaitu Hifz al Aql (akal), Hifz al-Din (agama), Hifz al-Mal (harta), Hifz al Nafs (nyawa) dan Hifz al Nasb (keturunan).
Iaitu setiap perundangan hukum itu mestilah bertujuan melindungi atau memelihara kepentingan akal, agama, harta, nyawa dan nasab atau keturunan.
Dr. Murat baru-baru ini dilantik sebagai Pengarah INCEIF iaitu institusi yang ditubuhkan oleh Bank Negara Malaysia (BNM).
Beliau berkata, sistem demokrasi wajar menjadi komponen baru dalam maqasid syariah apabila beliau mendapati sistem demokrasi itu begitu menyerlahkan rekod yang baik selama pernah diamalkan di dunia ini.
"Lalu wajar sekali agar sistem ini menjadi satu komponen baru sesuai dengan perkembangan semasa dan penyelesaian kepada banyak masalah hari ini," katanya.
Soalnya mengapa sistem demokrasi? Mengapa tidak lain-lain sistem termasuk ideologi komunis yang berjaya menjadikan China misalnya menjadi satu kuasa ekonomi dunia yang baru dan kekuatan pertahanan yang ditunjukkan oleh Rusia?
Namun kata Dr. Murat, pengertian demokrasi perlu difahami sebagaimana yang dijelaskan oleh Ray (1998), Ahlmark (1998) bahawa sebuah negara itu dikira sebagai negara demokrasi jika:
1) Pemimpin untuk kuasa eksekutif dan legislatif kerajaan adalah dipilih melalui pilihan raya yang kompetitif dan bersih,
2) Sekurang-kurangnya dua parti yang bebas bertanding dalam pilihan raya,
3) Sekurang-kurangnya separuh dari populasi yang dewasa mengundi dalam pilihan raya,
4) Parti yang berkuasa akan bertukar sekurang-kurangnya sekali dalam pilihan raya bebas.
Lanjutan dari itu, demokrasi merupakan apa yang dinamakan peraturan undang-undang adalah yang tertinggi untuk memberi kesaksamaan kepada semua penduduk dan kepatuhan kepada negara (pemimpin) terhadap undang-undang tersebut.
"Antara lain pemimpin, mesti menghormati hak rakyat untuk bebas bersuara, berfikir, beribadat, perniagaan, memiliki harta dan sebagainya dengan kuasa tentera mesti berada di bawah kerajaan sivil yang dipilih secara demokrasi itu," katanya yang terkenal sebagai pakar sejarah ekonomi dunia.
Beliau yang merupakan pensyarah di beberapa buah universiti terkenal seperti di di Bogazici, Koc, Fatih dan Bahcesehir Istanbul, Turki dan pada tahun 2006 di Universiti Ludwig Maximillian Munich, Jerman seterusnya menyenaraikan pelbagai faktor bagi memungkinkan sistem demokrasi itu menjadi salah satu dari komponen tambahan dalam Maqasid al Syariah.
"Statistik menunjukkan dari 20 negara yang kaya pada tahun 2003, 19 dari mereka merupakan negara demokrasi kapitalis. Lazimnya dengan status negara yang kaya itu, ia dijadikan kayu pengukur oleh pihak antarabangsa sebagai negara yang berjaya.
"Jadi kita perlu menerima sesebuah negara yang mengamalkan demokrasi itu sebagai negara-negara yang berjaya," katanya.
Alasannya? Beliau mendapati kebanyakan negara yang mengamalkan demokrasi merupakan negara yang begitu menghormati hak-hak asasi yang paling asas iaitu kemanusiaan.
Menurut Dr. Murat, jika dilihat demokrasi dan kaitannya dengan peperangan, 70 peperangan telah meletus sejak tahun 1816 sehingga tahun 1991, iaitu mengambil masa selama 175 tahun setelah berakhirnya peperangan era Napoleon. Iaitu siri-siri perang yang melibatkan 353 pihak-pihak yang berperang.
"Daripada jumlah ini peperangan yang melibatkan negara yang bukan demokrasi dengan negara lain yang juga bukan demokrasi sebanyak 198 kes manakala peperangan yang melibatkan negara demokrasi dengan negara bukan demokrasi sebanyak 155 kes.
"Dan yang menariknya tiada peperangan yang berlaku melibatkan permusuhan antara sebuah negara demokrasi dengan sebuah negara demokrasi yang lain," jelasnya.
Perkara ini membuktikan demokrasi memberikan kesejahteraan kerana pembangunan ekonomi dapat bergerak dengan cergas tanpa dihalang oleh api-api permusuhan dan peperangan.
"Jelas sekali, terdapat hubungan yang cukup rapat antara demokrasi dan pembangunan ekonomi, justeru kita perlu melahirkan lebih banyak negara yang mengamalkan demokrasi atau menjadikan demokrasi sebagai satu sistem pentadbiran paling utama dalam politik dunia," kata Dr. Murat.
Antara fakta lain yang menarik perhatian adalah apabila Dr. Murat menceritakan mengenai kekejaman peperangan yang telah membunuh berjuta-juta umat manusia, iaitu akibat sistem demokrasi tidak menjadi amalan.
Katanya, dari tahun 1900 sehingga 1987, hampir 170 juta umat manusia terbunuh hanya berpunca dari sebab-sebab politik bukan disebabkan sebagai anggota tentera di medan atau zon-zon peperangan.
"Apabila dipecahkan angka itu, didapati negara yang mengamalkan pemerintahan secara totalitarian dan autokrasi telah membunuh seramai 166 juta umat manusia manakala pembunuhan yang berlaku di negara pengamal demokratik akibat serangan bom hanya mengakibatkan seramai dua juta penduduknya yang mati.
"Dari keseluruhan jumlah manusia yang mati terbunuh tersebut, 98 peratus darinya adalah terdiri dari rakyat sivil atau penduduk awam yang tidak berdosa yang dibunuh oleh pemimpin-pemimpin diktator mereka," kata beliau.
Dr. Murat turut menyenaraikan jumlah pembunuhan beramai-ramai di sepanjang abad ke 20 lalu, iaitu melibatkan negara bukan demokratik yang membunuh rakyatnya sendiri.
1) Empayar Uthmaniah membunuh hampir satu juta rakyatnya yang berbangsa Armenia,
2) Komunis Soviet Union membunuh seramai 62 juta rakyat,
3) Komunis China membunuh seramai 35 juta rakyat
4) Nazi Jerman membunuh seramai 21 juta rakyat
5) Rejim Polpot membunuh seramai dua juta rakyat
6) Rwanda dalam tempoh tiga bulan satu juta penduduk awam
7) Pembunuhan penduduk Bosnia oleh Serbia, seramai 200,000 mangsa, 40,000 penduduk diperkosa dan dua juta lagi terpaksa melarikan diri.
Tegas Dr. Murat, pembunuhan terhadap 170 umat manusia ini, malah dijangka angka tersebut jauh melebihi pada hari ini merupakan plak atau kekotoran yang begitu mencemari kehidupan, yang didakwa semakin bertamadun dan dalam peradaban yang tinggi.
"Bagi mencuci plak-plak kotor ini boleh dilakukan dengan pemisahan kuasa eksekutif, legislatif dan perundangan serta usaha perlu ditumpukan untuk memberi perubahan besar kepada kepada peraturan dan undang-undang di samping tumpuan yang sama perlu diberikan untuk menguatkan kebebasan hak-hak asasi manusia," ujarnya.
Beliau turut memberikan hujah bagaimana demokrasi mampu menjadi jalan penyelesaian kepada masalah kebuluran. Dr. Murat memberi contoh yang berlaku di India selepas negara itu mencapai kemerdekaan dari penjajahan British dan mengamalkan sistem demokrasi (terbesar di dunia) pada tahun 1943.
Menurutnya India mampu mengatasi masalah kebuluran itu walaupun soal kemiskinan masih menghantui pada sebahagian dari penduduknya yang padat itu.
"Masalah kebuluran didapati hanya berlaku di negara-negara yang dijajah oleh kuasa asing seperti Ireland dan India atau di negara yang ditadbir oleh rejim-rejim komunis dan para diktator. Ini termasuklah seperti Sudan dan Korea Utara," katanya.
Dr. Murat menguatkan hujah mengenai pro demokrasi kerana sistem itu sama sekali tidak berlawanan atau bercanggah dengan prinsip-prinsip Islam.
"Ini apabila Rasulullah SAW sendiri tidak pernah atau enggan menentukan sendiri pengganti baginda apabila baginda wafat.
"Baginda tidak pernah menamakan sesiapa sama ada dari kaum keluarga mahupun pengikut baginda sebagai pemimpin Islam yang baru.
"Situasi ini boleh diterjemahkan sebagai satu asas atau prinsip demokrasi dalam Islam apabila baginda menyerahkan kepada kebijaksanaan terutama kalangan para sahabat bagi menentukan pilihan yang paling sesuai untuk mengetuai umat Islam ketika itu," katanya.
Beliau terus menegaskan bahawa pemerintahan oleh diktator secara hierarki adalah berlawanan dengan prinsip dan roh Islam.
"Ini kerana pemerintahan negara yang baik atau hakimiyyah adalah milik Allah dan apa sahaja yang menjadi milik kepada Allah dan sebagai manusia kita sama sekali tidak boleh bertindak mengikut hawa nafsu dan kepentingan diri sendiri," katanya.
02 June 2009
Kemelut Selatan,Parti Demokrat di Persoalkan
Setelah 5 bulan lebih berbulan madu kerajaan pimpinan Abhisit dari Parti Demokrat sebagai ketua parti gabungan.Kini anak buah yang juga Ahli Parlimen didalam kawasan Selatan yang sengit bertelagah melahirkan kebimbang terhadap kedudukan parti itu pada kaca mata rakyat. Lantaran daripada pihak parti telah banyak menaburkan janji sewaktu memulakan ambil alih kerajaan dari parti lawannya - Parti Phua Thai,penyokong kuat bekas PM.Taksin.
Sumber melahirkan perasaan bimbang jika sekarang ditakdirkan adakan pilihan raya kerana sampai hari ini kerajaan belum lagi dapat menunjukkan kewibawaannya terhadap polisi yang diwarwarkan kepada rakyat.
(selanjutnya berita dalam Bahasa Thai.)
สำรวจผลงาน 5 เดือนรัฐบาลปชป. "ไฟใต้"รัดคอประชาธิปัตย์
วันอังคารที่ 2 มิถุนายน 2009 09:15น.
ปกรณ์ พึ่งเนตร
โต๊ะข่าวภาคใต้ สถาบันอิศรา
"ตอนนี้ในพรรคกำลังเครียดกับปัญหาภาคใต้มาก โดยเฉพาะ ส.ส.ใต้ เพราะไปประกาศนโยบายกับชาวบ้านไว้เยอะ แต่ผ่านมา 5 เดือนแล้วยังไม่เห็นอะไรเป็นรูปธรรม บอกตรงๆ ถ้าเลือกตั้งพรุ่งนี้ ไม่รู้ ส.ส.ใต้จะเหลือกี่ที่ บางคนไม่กล้ากลับไปหาชาวบ้านแล้ว เพราะตอบคำถามไม่ได้"
เป็นถ้อยคำระบายความอึดอัดใจกับผลงานการจัดการปัญหาความไม่สงบในจังหวัดชายแดนภาคใต้จาก "คนใน" ของพรรคประชาธิปัตย์ในฐานะพรรคแกนนำรัฐบาล และเป็น "คนใน" ของพื้นที่ในฐานะผู้แทนราษฎรใน 5 จังหวัดชายแดน
ต้องยอมรับว่าทันทีที่เกิดการ "พลิกขั้วรัฐบาล" จากพรรคพลังประชาชนมาเป็นพรรคประชาธิปัตย์ สิ่งหนึ่งที่เรียกความเชื่อมั่นจากผู้คนทั่วทั้งประเทศก็คือ "นโยบายดับไฟใต้" ที่เป็นวิกฤติเรื้อรังมายาวนานกว่า 5 ปี
เหตุเพราะพรรคประชาธิปัตย์คือ พรรคที่มีนโยบายแก้ไขปัญหาชายแดนใต้อย่างเป็นรูปธรรม จับต้องได้มากที่สุดในบรรดาพรรคการเมืองในรัฐสภา โดยนโยบายเด่นๆ ประกอบด้วย
1.ตั้งองค์กรใหม่เพื่อรับผิดชอบภารกิจ "ดับไฟใต้" แบบบูรณาการ นโยบายนี้พรรคประชาธิปัตย์ประกาศไว้ตั้งแต่เมื่อครั้งหาเสียงเลือกตั้ง 23 ธ.ค.2550 โดยบอกว่ายกร่างกฎหมายเตรียมไว้แล้ว มีอำนาจเมื่อไหร่ส่งเข้าสภาได้ทันที
2.ตั้งรองนายกรัฐมนตรี หรือรัฐมนตรี 1 คนรับผิดชอบปัญหาภาคใต้เป็นการเฉพาะ เรียกง่ายๆ ว่า "รมต.ดับไฟใต้" นโยบายนี้ประชาธิปัตย์ก็ประกาศเอาไว้ตั้งแต่เมื่อครั้งหาเสียงเลือกตั้งเช่นกัน
3.ยุทธศาสตร์การเมืองนำการทหาร ประกาศเอาไว้เมื่อครั้งรณรงค์หาเสียงเลือกตั้ง และนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ก็ย้ำจุดยืนเรื่องนี้หลายครั้ง ไม่ว่าจะในฐานะหัวหน้าพรรคประชาธิปัตย์ ผู้นำฝ่ายค้านในสภาผู้แทนราษฎร และนายกรัฐมนตรี
4.ตั้งคณะกรรมการรัฐมนตรีพัฒนาพื้นที่พิเศษเฉพาะกิจ 5 จังหวัดชายแดนภาคใต้ หรือ "ครม.ชุดเล็กดับไฟใต้" นโยบายนี้นำมาใช้หลังเข้ามาบริหารประเทศเมื่อต้นปี 2552
5.ทบทวนการใช้กฎหมายพิเศษในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ โดยเฉพาะพระราชกำหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ.2548 หรือ "พ.ร.ก.ฉุกเฉินฯ" ที่บังคับใช้ในพื้นที่มานานร่วม 4 ปี นโยบายนี้ นายอภิสิทธิ์ ประกาศชัดเจนช่วงดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี
นโยบายไร้รูปธรรม
ผ่านมา 5 เดือนเต็ม ลองมาติดตามกันดูว่านโยบายแต่ละเรื่องที่เคยประกาศ รัฐบาลประชาธิปัตย์ทำไปถึงไหนแล้ว...
1.ตั้งองค์กรใหม่ดับไฟใต้ ถึงวันนี้ร่างกฎหมายที่ชื่อ "ร่างพระราชบัญญัติการบริหารราชการในจังหวัดชายแดนภาคใต้" ยังไม่ผ่านแม้ในชั้นคณะรัฐมนตรี
2.ตั้งรัฐมนตรีดับไฟใต้ ถึงวันนี้มีเพียง นายถาวร เสนเนียม รมช.มหาดไทย ที่นายกฯมอบหมายให้ดูแลปัญหาภาคใต้เพิ่มเติมจากภารกิจปกติ
3.ยุทธศาสตร์การเมืองนำการทหาร ถึงวันนี้ยังถูกตั้งคำถามว่าเป็นยุค "การทหารครอบงำการเมือง" หรือไม่
4.ตั้งครม.ชุดเล็กดับไฟใต้ ถึงวันนี้ประชุมกันไปเพียง 1 ครั้ง
5.ทบทวนการประกาศใช้กฎหมายพิเศษในพื้นที่ แต่ถึงวันนี้ผ่านมา 5 เดือน รัฐบาลต่ออายุการใช้ พ.ร.ก.ฉุกเฉินฯไปแล้วถึง 2 ครั้ง เพียงแต่ครั้งต่อไป (เดือน ก.ค.2552 ซึ่งจะครบ 4 ปีของการประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินในจังหวัดชายแดนภาคใต้) มอบหมายให้มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ (ม.อ.) ประเมินผลอย่างเป็นทางการ
การเมืองนำการทหาร?
ประเด็นที่รัฐบาลประชาธิปัตย์ถูกตั้งคำถามมากที่สุดเกี่ยวกับภารกิจดับไฟใต้ คือ ปมปัญหาเรื่องงบประมาณ ซึ่งแบ่งได้กว้างๆ เป็น 2 ก้อน คืองบดับไฟใต้ในภาพรวม และงบความมั่นคง ภายใต้การกำกับดูแลของกองอำนวยการรักษาความมั่นคงภายใน (กอ.รมน.) ที่มีกองทัพเป็นกลไกสำคัญ
จากเอกสารของสำนักงบประมาณ พบว่า งบประมาณภาพรวมในการแก้ไขปัญหาชายแดนภาคใต้เพิ่มสูงขึ้นทุกปี ตั้งแต่ปี 2547 ถึง 2552 กล่าวคือ งบปกติของหน่วยงาน ปี 2547 อยู่ที่ 5,039 ล้านบาท จากนั้นก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องจนถึงปี 2551 อยู่ที่ 15,488 ล้านบาท และปี 2552 พุ่งสูงถึง 27,547 ล้านบาท
นอกจากนั้นยังมีงบซีอีโอ, งบกลาง, งบค่าใช้จ่ายการพัฒนาจังหวัดชายแดนภาคใต้, รายการค่าใช้จ่ายในการเสริมสร้างศักยภาพการแข่งขันและการพัฒนาที่ยั่งยืนของประเทศ, รายการเงินสำรองจ่ายเพื่อกรณีฉุกเฉินหรือจำเป็น เช่น ค่าใช้จ่ายช่วยเหลือเยียวยา (ตัวเลขรวม 5 ปีอยู่ที่ 9,959 ล้านบาท)
จากงบทุกหมวดแยกเป็นรายปีจะพบว่า งบดับไฟใต้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง จากปี 2547 จำนวน 13,450 ล้านบาท เป็น 13,674 ล้านบาทในปี 2548 จากนั้นปี 2549 เพิ่มเป็น 14,207 ล้านบาท ปี 2550 ขยับขึ้นอีกเป็น 17,526 ล้านบาท ปี 2551 ทะลุไปถึง 22,988 ล้านบาท และปี 2552 อยู่ที่ 27,547 ล้านบาท รวม 5 ปี ใช้งบประมาณไปแล้วทั้งสิ้น 109,396 ล้านบาท หรือตัวเลขกลมๆ 1.09 แสนล้าน
พิจารณาจากยอด 1.09 แสนล้าน แยกเป็นงบด้านความมั่นคง 51,385 ล้านบาท และงบพัฒนา 58,011 ล้านบาท สรุปว่างบความมั่นคงใช้ไปเกือบเท่างบพัฒนา
ภาพยิ่งชัดขึ้นหากพิจารณาจากตัวเลขงบประมาณที่ได้รับการจัดสรรรายกระทรวง ประจำปี 2552 จากยอดรวมงบประมาณทั้งสิ้น 27,547 ล้านบาท กล่าวคือ กระทรวงกลาโหม 7,824 ล้านบาท คิดเป็นสัดส่วนร้อยละ 28.40 ของงบประมาณทั้งหมด สำนักนายกรัฐมนตรี (รวม กอ.รมน.) 7,656 ล้านบาท คิดเป็นสัดส่วนร้อยละ 27.79
กระทรวงสาธารณสุข 2,783 ล้านบาท คิดเป็นร้อยละ 10.11 กระทรวงมหาดไทย 2,134 ล้านบาท คิดเป็นร้อยละ 7.75 กระทรวงคมนาคม 1,884 ล้านบาท คิดเป็นร้อยละ 6.84 กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ 1,636 ล้านบาท คิดเป็นร้อยละ 5.94 กระทรวงศึกษาการ 758 ล้านบาท คิดเป็นร้อยละ 2.75 และอื่นๆ 2,868 ล้านบาท คิดเป็นสัดส่วนร้อยละ 10.41
จะเห็นได้ว่ากระทรวงกลาโหม และ กอ.รมน.ได้รับจัดสรรงบประมาณดับไฟใต้เกินกว่าร้อยละ 50 ของยอดงบประมาณทั้งหมด ขณะที่กระทรวงอื่นๆ ได้รับลดหลั่นกันลงมา ที่น่าใจหายก็คือ กระทรวงศึกษาธิการ กับกระทรวงเกษตรฯ ได้รับงบประมาณในระดับรั้งท้าย
แม้ตัวเลขงบประมาณในภาพรวม และงบที่ได้รับจัดสรรรายกระทรวงจะไม่เกี่ยวข้องกับรัฐบาลชุดปัจจุบันมากนัก เพราะเป็นงบที่ถูกตั้งไว้ก่อนที่พรรคประชาธิปัตย์จะเข้ามาเป็นฝ่ายบริหาร แต่ปัญหานี้ก็เป็นประเด็นท้าทายยุทธศาสตร์ "การเมืองนำการทหาร" ของรัฐบาลประชาธิปัตย์ และน่าจับตาว่าจะ "ผ่าทางตัน" ไปได้อย่างไร
ทึ้งงบ...ปัญหาซ้อนปัญหา
การที่งบประมาณกระจุกตัวอยู่ที่กระทรวงกลาโหม และกอ.รมน.มากกว่าร้อยละ 50 สะท้อนชัดว่ารัฐบาลที่ผ่านๆ มา (รวมถึงชุดปัจจุบัน) ยังให้น้ำหนักกับภารกิจด้านการทหารมากกว่าการพัฒนา สอดคล้องกับโครงสร้างหน่วยงานแก้ไขปัญหาที่ใช้ กอ.รมน.ภาค 4 เป็นหน่วยนำ โดยที่หน่วยปฏิบัติอื่นๆ ทั้งตำรวจ ฝ่ายปกครอง และศูนย์อำนวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้ (ศอ.บต.) ซึ่งควรจะเป็นหัวหอกในด้านงานพัฒนาและสร้างความเข้าใจ ล้วนอยู่ใต้การบังคับบัญชาของ กอ.รมน.
ข้อมูลจากการตรวจสอบของคณะกรรมการธิการสภาผู้แทนราษฎรชุดต่างๆ ยังพบว่า งบประมาณที่ กอ.รมน.ได้รับปีล่าสุด ตัวเลขกลมๆ อยู่ที่ 7,500 ล้านบาท เป็นงบที่ได้รับจัดสรรโดยไม่ต้องชี้แจงรายละเอียด พูดง่ายๆ ก็คือ "เอาเงินไปก่อน ค่อยคิดโครงการทีหลัง" จึงถูกตั้งคำถามมาตลอดถึงประสิทธิภาพการใช้จ่ายว่า ตอบสนองต่อการแก้ปัญหาจริงหรือไม่
นายนิพนธ์ บุญญามณี ส.ส.สงขลา พรรคประชาธิปัตย์ ในฐานะประธานคณะกรรมาธิการติดตามการบริหารงบประมาณ สภาผู้แทนราษฎร ตั้งคำถามว่า ศอ.บต. ได้รับงบประมาณ 1,400 ล้านบาท ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ 7,500 ล้านบาทที่ กอ.รมน.ถืออยู่ โดยต้องเบิกจ่ายจาก กอ.รมน. ถ้าเป็นอย่างนี้ ศอ.บต.ก็แทบไม่มีบทบาทอะไรเลย งบประมาณ 2 หมื่นกว่าล้าน ได้บริหารไม่ถึง 10% แล้วจะตอบสนองกับยุทธศาสตร์ "การเมืองนำการทหาร" ได้อย่างไร
"ยุทธการพิทักษ์แดนใต้สามารถทำลายเครือข่ายอาร์เคเคไประดับหนึ่ง ตรงนี้ต้องยอมรับว่าปฏิบัติการทางทหารได้ผล แต่แทนที่รัฐบาลจะอาศัยจังหวะนี้มุ่งแก้ปัญหาเชิงโครงสร้าง ทั้งเรื่องเศรษฐกิจ ความยุติธรรม และการศึกษา แต่เรากลับไปไม่ถึงจุดนั้น แทนที่จะรุกทางการเมืองมากขึ้น เรากลับชะลอ คล้ายๆ หมอเลี้ยงไข้ ให้กินยาพาราฯไปเรื่อยๆ"
เขาย้ำว่า ปัญหางบประมาณกำลังจะเป็นปัญหาซ้อนปัญหา และหนักกว่าปัญหาความไม่สงบ สุดท้ายจะกลายเป็นกับดักทำให้แก้ปัญหาภาคใต้ยากขึ้นไปอีก
"ถ้าคิดว่างบของตัวเอง ใครแตะไม่ได้ ก็จะแก้ปัญหาไม่สำเร็จ ผมไม่เชื่อว่าคนๆ หนึ่งจะเก่งทุกเรื่อง ทหารจะสอนหนังสือดีกว่าครูได้อย่างไร แต่ถ้าเป็นเรื่องความมั่นคง แน่นอนทหารย่อมเก่งกว่าทุกหน่วย" นายนิพนธ์ ระบุ
ปมกฎหมาย...สู่ปมขัดแย้ง
อีกประเด็นหนึ่งที่รัฐบาลประชาธิปัตย์ถูกตั้งคำถามไม่แพ้เรื่องงบประมาณ ก็คือร่างกฎหมายจัดตั้งองค์กรพิเศษดับไฟใต้ ซึ่งล่าสุดร่างกฎหมายยังไปไม่ถึงไหน ซ้ำยังมีการแก้ไขหลักการไปจากร่างเดิมของ นายนิพนธ์ ที่ให้ตั้งสำนักงานบริหารราชการจังหวัดชายแดนภาคใต้ หรือ "สบ.ชต." เป็นหน่วยงานอิสระขึ้นตรงต่อนายกรัฐมนตรี แต่ร่างใหม่เป็นหน่วยงานที่ยึดโยงกับโครงสร้างกระทรวงมหาดไทย และทำหน้าที่คล้าย ศอ.บต.ในปัจจุบัน เพียงแต่ให้สามารถบริหารจัดการงบประมาณได้เองเท่านั้น
ว่ากันว่าขนาดปรับแก้เนื้อหากันขนาดนี้แล้ว ฝ่ายทหารก็ยังไม่ยอมรับ และนี่เองคือเหตุผลที่ร่างกฎหมายถูกซุกไว้ในลิ้นชัก...
ยิ่งไปกว่านั้น การเปลี่ยนแปลงหลักการกฎหมายจากร่างเดิมของนายนิพนธ์ ให้ไปยึดโยงกับมหาดไทย ก็ทำให้เกิดปมร้าวลึกภายในพรรคประชาธิปัตย์ด้วยเช่นกัน ทั้งๆ ที่ นายนิพนธ์ กับนายถาวร เป็น ส.ส.จังหวัดเดียวกัน
"ถ้าผู้ว่าฯ นายอำเภอไม่ให้ความร่วมมือ มันไม่เวิร์คแน่ หากเป็นโครงสร้างที่ขึ้นกับสำนักนายกฯ แล้วให้คนของมหาดไทยไปอยู่ในนั้นคงไม่มีใครเอา ที่สำคัญคือเครือข่ายของมหาดไทยมีทั้งผู้ใหญ่บ้าน กำนัน ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน แพทย์ประจำตำบล อส. ชรบ. ข้าราชการส่วนภูมิภาคตั้งแต่ศาลากลางจังหวัดลงไปถึงอำเภอ ตำบล ถามว่าสำนักนายกฯสั่งใครได้ไหม...ไม่มีทาง"
เป็นคำอธิบายของ รัฐมนตรีถาวร ซึ่งสะท้อนชัดว่าแนวคิดขัดแย้งกันอย่างสุดขั้ว!
เป็นความขัดแย้งท่ามกลางเสียงบ่นดังๆ จากผู้ใหญ่ในพรรคว่ารัฐบาลตั้งรัฐมนตรีรับผิดชอบปัญหาภาคใต้แบบ "ผิดฝาผิดตัว" หรือไม่ ขณะที่ นายชวน หลีกภัย ประธานสภาที่ปรึกษาพรรคผู้มากบารมี ก็เคยตำหนิผ่านสื่อหลายครั้งว่า นายถาวรลงพื้นที่น้อยเกินไป และแทบไม่เคยลงพื้นที่พร้อมกับนายถาวรเลย
Sumber:www.isranews.org
Subscribe to:
Posts (Atom)